گزارشگر با توصیف کائنات و فضا به گزارش از محل روح می‌دمد
گزارش انواع متعددی دارد اما در همه آنها حقیقت باید به طرز بارزی نمایان باشد. عنصر حقیقت در گزارش، نویسنده را از پرداختن به عقاید شخصی و دخیل دادن آن در گزارش باز می‌دارد و وی را به سوی اطلاعات صحیح و واقعی در گزارش سوق می‌دهد.
گزارش به عنوان شعر نغز مطبوعات جایگاه برجسته و مهمی در روزنامه‌ها و مجله‌ها {رسانه‌ها} دارد. به این دلیل که شعر، زبانِ تصویریِ زیبایی دارد و گزارش نیز هرچند که با خبر عجین باشد، چنین است . گزارش از محل یا مکان یکی از انواع گزارش محسوب می‌شود. در گزارش از محل باید به دو بعد جغرافیایی محل و بعد معنوی آن توجه شود. در تهیه این نوع گزارش نگاه و دید گزارشگر باید به نحوی باشد تا خواننده که محل را ندیده است، بتواند واقعیت جغرافی محل مورد گزارش را دریابد و خود را در آن مکان احساس کند. البته هیچ مکانی بدون دمیدن روح زندگی و حیات در آن نمی‌تواند برای خوانندگان گزارش عینیت پیدا کند. این گزارشگر است که با پرداختن به فضای مورد گزارش و توصیف کائنات مربوط به آن می‌تواند به مکان روح بدهد. گزارش از یک کشور بدون توصیف و پرداختن به مردم آن، نباتات و دیگر موجودات، وضعیت زندگی، مشاغل، نحوه آموزش، زندگی اجتماعی، روحیه مردم، نوع سرگرمی آنان، تغذیه و به طور کلی وضع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آن کشور، حدود آزادیها یا محدودیتها، نمی‌تواند خواندنی و گیرا باشد. محمد مهدی فرقانی که کارش را با خبرنگاری و گزارشگری برای روزنامه کیهان قبل از انقلاب شروع کرده و اکنون رئیس دانشکده ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی است، در این فایل با صدایی دلنشین درباره «گزارش از محل» صحبت می‌کند.
✅ منبع: همشهری آنلاین، کتاب روزنامه‌نگاری نوین نوشته نعیم بدیعی و مرحوم حسین قندی.